در این روزهایی که کشور ما و تمام دنیا درگیر بحرانی جدید شده است همه بایدبه کمک هم تلاش کنیم که این اتفاق را مدیریت کرده و به سلامت از این اتفاق بگذریم تا برای هیچکدام از ما اتفاق بدی نیفتد و روزی در آینده به قدرت خود و اتحادمان افتخار کنیم. اما در این بحبوهه که همه جا به حالت نیمه تعطیل درآمده است و مدارس هم تطیل شده است، تیم تک پزشک در قالب یک انشای ساده مطالبی آموزنده را به کودکان می خواهد بیاموزد تا سهمی در این تلاش مردمی و همه جانبه داشته باشد.

روزهای قرنطینه در خانه چگونه میگذرد؟

با گذشت سه ماه که تمام جهان مبتلا به نوعی ویروس شده اند به نام کرونا که اول از چین شروع شد و بعد به بسیاری از کشورهای جهان منتقل شده است و بسیار از انسانها را به کام مرگ کشاند. در حالی که هنوز دارویی برای آن درست نشده است.این ویروس باعث شده است که هم به اقتصاد کشورها و هم به درس و دانشگاه لطمه ای زیان آور وارد کند.

این ویروس به حدی باعث وحشت مردم شده است که خانواده ها از همدیگر دوری می کنند.هیچ کس مهمان نمی خواهد و حتی امسال هم عید ما مهمان نداشتیم و همه در خانه قرنطینه بودیم.

مردم و آشنایان نزدیک ما آنقدر به شست و شو اهمیت می دهند که مادرم میگوید دست هایم پوست انداخته اند از بس که این مدت آنها را شسته ام و من می ترسم با این حجم از مصرف آب در جهان بعد از پیدا شدن آمپول کرونا با بحران آب مواجه شویم.

جالب تر آنکه دیشب در جایی می گفت که این ویروس را همه می گیرند و اصلا ربطی به سن و سال ما ندارد و قدیمی ها می گویند که تا حالا همچنین بیماری ندیده اند و همه آنقدر می ترسند که حاضر به سلام علیک و احوالپرسی با یکدیگر هم نیستند و این وضعیت روز به روز بدتر هم میشود و همه منتظرند که خداوند به بندگانش لطفی کند و این بیماری را خود به لطف خود از بین ببرد.

در این روزهایی که کشور ما و تمام دنیا درگیر بحرانی جدید شده است همه بایدبه کمک هم تلاش کنیم که این اتفاق را مدیریت کرده و به سلامت از این اتفاق بگذریم تا برای هیچکدام از ما اتفاق بدی نیفتد و روزی در آینده به قدرت خود و اتحادمان افتخار کنیم. اما در این بحبوهه که همه جا به حالت نیمه تعطیل درآمده است و مدارس هم تطیل شده است، تیم تک پزشک در قالب یک انشای ساده مطالبی آموزنده را به کودکان می خواهد بیاموزد تا سهمی در این تلاش مردمی و همه جانبه داشته باشد.

روزهای قرنطینه در خانه چگونه میگذرد؟

با گذشت سه ماه که تمام جهان مبتلا به نوعی ویروس شده اند به نام کرونا که اول از چین شروع شد و بعد به بسیاری از کشورهای جهان منتقل شده است و بسیار از انسانها را به کام مرگ کشاند. در حالی که هنوز دارویی برای آن درست نشده است.این ویروس باعث شده است که هم به اقتصاد کشورها و هم به درس و دانشگاه لطمه ای زیان آور وارد کند.

این ویروس به حدی باعث وحشت مردم شده است که خانواده ها از همدیگر دوری می کنند.هیچ کس مهمان نمی خواهد و حتی امسال هم عید ما مهمان نداشتیم و همه در خانه قرنطینه بودیم.

مردم و آشنایان نزدیک ما آنقدر به شست و شو اهمیت می دهند که مادرم میگوید دست هایم پوست انداخته اند از بس که این مدت آنها را شسته ام و من می ترسم با این حجم از مصرف آب در جهان بعد از پیدا شدن آمپول کرونا با بحران آب مواجه شویم.

جالب تر آنکه دیشب در جایی می گفت که این ویروس را همه می گیرند و اصلا ربطی به سن و سال ما ندارد و قدیمی ها می گویند که تا حالا همچنین بیماری ندیده اند و همه آنقدر می ترسند که حاضر به سلام علیک و احوالپرسی با یکدیگر هم نیستند و این وضعیت روز به روز بدتر هم میشود و همه منتظرند که خداوند به بندگانش لطفی کند و این بیماری را خود به لطف خود از بین ببرد.

من همین امروز شنیدم که یک زن خیلی خوب که او را دورادور مادرم میشناخت به علت کرونا فوت شده است و مادرم می گفت که موقع دفن کردنش او را در جایی دورتر از دیگران دفن کرده اند و این خیلی برای مادرم ناراحت کننده بود و من هم ناراحت شدم.

مادرم گفت خدا نکند کسی این روزها فوت کند چون نه برایش مراسم میتوانند بگیرند و نه اینکه کسی در مراسم ختمش شرکت کند.همه مردم می ترسند که نکند کرونا بگیرند و برای همین حتی کسانی که اول رعایت نمی کردند هم الان خیلی مراقب هستند و دست هایشان هردفعه که از بیرون می ایند می شورند و مادرم میگوید فقط شستن دست کافی نیست و یابد حتما20 ثانیهکف روی دستت باشد تا ویروس بمیرد من هم هرفعه میشمارم که20 ثانیهتمام شود و بعد با آب دست هایم را میشورم.

حتما هم هروقت با خانواده بیرون می روم ماسک و دستکش استفاده میکنم و اگر هم دستکش نپوشیده باشم اگر دست به چیزی بزنم دستم را با الکم ضدعفونی میکنم و اصلا دستم را به صورتم نمیزنم.

تازه کرونا برای من خوبی هم داشته است که عادت بدی را که داشتم ترک کرده ام و دیگر اصلا دست کثیف به دهان و چشم و دماغم نمیزنم و همیشه حواسم را جمع میکنم که این کار را با دست کثیف نکنم. مادرم هم همیشه می گوید که باید با دیگران فاصله ی خود را رعایت کنیم تا این مریضی را نگیریم و هرکسی که عطسه یا سرفه میکند هم باید این کار را بکند و ما هم خودمان را از ان ها دور نگهداریم.

تنها وظیفه ای که ما در این وضعیت داریم این است که از خانه بیرون نرویم و اگر هم رفتیم دست به دهان و بینی مان نزنیم تا بتوانیم سالم بمانیم و در کنار خانواده خود باشیم و به حرف های پدر و مادرمان گوش کنیم تا شر این بیماری تمام شود.

من از وقتی که میگویند نباید از خانه بیرون بروید و به مدرسه هم نروید دلم برای دوست هایم خیلی تنگ شده است اما در خانه به مادرم کمک میکنم و با پدرم هر روز حرف های خوبی میزنم و الان که وقت خیلی بیشتری را با آنها میگذرانم خیلی بیشتر دوستشان دارم. امیدوارم ما با رعایت کردن خوب همه چیزهایی که بهمان گفته اند سهم خودمان را انجام دهیم.

منبع:بهترین انشاء

انشاء با موضوع ویروس کرونا

هم ,ویروس ,مادرم ,کرونا ,اند ,خانه ,شده است ,و همه ,در این ,که این ,است که ,خانه قرنطینه بودیم ,حالا همچنین بیماری ,همچنین بیماری ندیده ,خانه چگونه میگذرد؟

مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

صبا مطالب اینترنتی خبرنگار بهشت به یاد ماندنی/۲ مقالات و آزمون های برتر سال دانلودستان گروه آموزشی مای پی تی ای (mypte) موضوعات پیشنهادی درس انقلاب اسلامی دارالقرآن شهيد محمد احمدي چکنه سیاست و پژوهش، دکتر مجتبی مقصودی